Het Kinderprogramma
Voordat De Meute in 1989 naar de Drie Zwaantjes verhuisden, ging de club op maandagmiddag naar ’t krukske om daar de kindermidag bij te wonen. De Meute-kinderen genoten dan van een clown of de dunne deur die speciaal voor de kinderen optrad. Na een aantal jaren het programma hierop afgestemd te hebben kwam de wijze smiespelraad op het idee om zelf iets voor de kinderen te organiseren. De oplossing was een schmink-middag. Trudy regelde spiegels van het casino (tegenwoordig Theater aan de parade), er werden schmink-attributen neergezet en de kinderen hadden de grootste lol. Toen we in 1989 overgegaan waren naar de Drie Zwaantjes werd het idee gelanceerd om de formule van ’t krukske over te nemen. Voor alle kinderen een leuke middag organiseren, maar hoe?
Na lang denken, prakkezeren, wikken en wegen rolde “De Meute Meneer Kaktus Show”de ideeënbus binnen. Gebaseerd op de bestaande Kaktusshow op de televisie en op de Bokkendonkse actualiteit werd er een programma in elkaar gezet. Jan van Zon was de ideale Meneer Kaktus, Antia was geknipt voor Mevrouw Stemband en Wim antwoordde op de vraag of hij mee wilde doen met: Kweetniet.
Er werd een heuse Kaktus-boxring gemaakt en geheel volgens het bekende programma een lokale prominent of held uitgenodigd. Het idee bleek geslaagd. Jaarlijks zaten er meer kinderen rond de ring en wisten de spelers de kinderen bij het gebeuren te betrekken.
Na een drietal uitvoeringen begon het de kinderen niet, maar de spelers en verhaalschrijvers wel te vervelen. De smiespelcommissie kwam met een nieuw idee, een levende poppenkast.
Aangezien De Meute in het bezit is van een aantal O.K. leden was dit idee eenvoudig te realiseren. Huib en Thieu maakten een levensgrote poppenkast met gordijntjes en Faas bedacht het verhaal. Gerard Heessels werd Jan Klaasen, Corry vertolkte de rol van Katrijn, Jan van Zon Speelde Prins Carnaval, Marcel in de rol van Boef en Loes de politieagent. Het verhaal werd door de goede fee voor gelezen welke vertolkt werd door Anita.
Zo vond in 1992 de premiere van “Jan Klaasen en de sleutel van de consumptiebonnenkist” plaats. De kapel van De Meute ondersteunde de voordracht muziekaal. Wederom waren de kinderen enthousiast en bleek ook dit plan succesvol.
In 1993 kreeg het kinderstuk de naam: “Jan Klaasen en de wondertrompet”. Er was meer aandacht besteed aan het geluid en de rumoerige ouders werden naar de bar verwezen zodat ze hun kinderen niet konden storen. Na afloop bleek de poppenkast wederom succesvol.