In 1989 waren we van café Ons Moeder verhuisd naar de Drie Zwaantjes. Aangezien we in de voorgaande jaren al op zaterdag in een vol Ons Moeder carnaval begonnen te vieren waren de vooruitzichten, tav de grote zwak bezette Zwaantjes zaal niet al te best uit. Buiten enkele “Over-energieke” en wat “niets-verterende-overdebrug-hossers” was er ’s-Zaterdags voor carnaval geen beestje (zelfs geenBokken). Conclusie: er moest iets gebeuren.

Faas Sengers zette o.a. een Theo van Veghel-act met rock en rollers in elkaar en de uitreiking van de warme worstvlegel kreeg een vervolg.De Stichting Bokkendonk, bestaande uit Christ Mauriks (Marcel), Toon van Breugel (Bas) en Maya van de Loo (Anita) kende aan Huib, een door van Breugel-Smulders geschonken, onderscheiding toe. Prins Koko (Faas) en Prinses Doro (Inge) hingen de Meute-voorzitter de Bokkendonkse stoeptegel om.

De optredens sloegen aan bij het dungezaaide pulbiek en De Meute zag wel toekomst in het zaterdagavond-gebeuren. De smiespelcommissie stelde voor om het Meute-dasje op deze avond uit te reiken en aan Faas werd de opdracht gegeven om voor 1990 iets leuks in elkaar te zetten.



Doormiddel van een aankondiging in de Bokkendonker en door mond-op-mond-reclame werd bekend dat er ’s zaterdags voor carnaval, bij de zwaantjes, iets te gebeuren stond.De zaal was redelijk gevuld door uitgenodige Meute-dasjes-dragers, een paar carnavalsclubs en Meute-sympathisanten toen de eerste tonen van het Meute-Aid-lied klonken. Een parodie op band-aid, met eigen teksten en ingezongen door de Meute-leden zelf.Het enthousiasme van de uitvoerenden sloeg over op de zaal. Rond de klok van elf werd het Meute-dasje uitgereikt.Nadat Sjaak van den Hurk de onderscheiding in ontvangst had genomen, gingen de Meute-mannen zich omkleden voor een ingestudeerde Can-Can. De gekozen formule bleek een goede zet en zou dan ook het jaar daarop worden voortgezet.

In 1991 bleek het succes van het voorgaande jaar niet vergeten en was de zaal zelfs flink bezet.

Dit jaar kreeg de avond ook zijn officiële naam :D’n Opwèrmer.
Er werd geopend met de Meute-rap. Een eigengemaakt rap-nummer, uitgevoerd door Bas en Faas die ondersteund werden door een lieftallig damesgroepje bestaande uit: Petra, Karin en Mariëlle. Hoe druk het was bleek tijdens de tweede act, met Luciano Pepperotti. Dit jaar was de Meute onderscheiding voor Christ van de Westelaken. De afsluiting van de 3e opwèrmer bestond uit “Het Drie Zwaantjes lied” Hierin zagen we bekende Bokkendonkers als: Willem en Thea Lohman, De Stichting, Chris van Boven en Herman Smies, Joop Smits en vele andere. Tevredenheid alom bij de Meute-leden en het aanwezige publiek.




De 4e opwèrmer bracht een overvolle zaal. Er was inmiddels een commissie in het leven geroepen door Faas, welke werd ingevuld door Bas en Marcel. Volgens de succesvolle formule werd de eerste act, een door de Meute zelf ingezongen lied, dat de titel kreeg: Het TV-Lied. Hierin werden oa Viola Holt, Catherine Keijl, Barend en van Dorp, Hans Kázan, Ron Brandsteder en vele andere uitgebeeld. Ook de mannen hadden weer een act ingestudeerd. Ditmaal in Tiroler-sfeer. Een super act,




Een paar edities werden gehouden bij de Drie Zwaantjes, maar toen bleek dat deze locatie te klein werd, iets wat we niet verwacht hadden, moest er gezocht worden naar een alternatief. Het was zo druk in de Drie Zwaantjes dat clubs met hun muziek klaar stonden in de gang, maar gewoonweg niet de zaal inkonden. en het alternatief werd gevonden in ontmoetingscentrum “De Huif”. Hier had je een zaal met podium waar de toneelvereniging haar uitvoeringen houd. Maar de vraag was wel, is deze zaal niet TE groot?? Zo werd er begonnen met een halve zaal, maar naar later bleek, was het maar goed dat de schuifdeuren open konden.



Eenmalige onderscheiding "15 jaar D'n Opwèrmer" 2003
Ook dit jaar is carnaval niet voorbij gegaan zonder de organisatie van D'n Opwèrmer.
Dit jaarlijks terugkerend evenement is speciaal vanwege de diverse sketches, maar ook vanwege de uitreiking van het "Meute-dasje".
D'n Opwèrmer heeft dit jaar voor de 15e keer plaats gevonden.
Daarom hebben we ook een eenmalige uitzondering gemaakt en het "Meute-dasje" niet uitgereikt.
Al velen jaren staan er bij de organisatie van "D'n Opwèrmer" velen mensen voor ons klaar achter de schermen.
Bijvoorbeeld voor de zang, de grime, het licht maar ook het geluid etc.
Dit jaar mochten zij eens in het zonnetje gezet worden.
De volgende personen hebben dan ook een speciaal voor hen gemaakte onderscheiding ontvangen:

• Stefan Halewijn
• Rolf Geurts
• Lily Luyckx
• Pierre Berende
• Riny de Wit
• Martijn vd Oetelaar
• Willy Dona

Na een aantal zeer succesvolle jaren D’n Opwèrmer te hebben gemaakt in een zeer druk bezocht ontmoetingscentrum “De Huif”, waarbij de laatste jaren zelfs de mensen in de foyer stonden en eigenlijk niets konden zien van hetgeen zich op het podium afspeelden, werd er besloten om te stoppen met D’n opwèrmer.



Reden hiervoor was dat het aanwezige plubliek steeds meer ging verwachten en wij zelf steeds langer achter het gordijn stonden en niet toe kwamen aan zelf feest vieren. Jammer was het wel, maar het gaf wel meer rust binnen de club. Er moest dus wel gezocht worden naar een passend alternatief voor het uitreiken van “Het Meutedasje”. Het alternatief werd gevonden in de vorm van: Op de Snaps bij “De Meute”